Güzel ile Ay Masal Şiiri - Veli Bilici

Ay güzelmiş,
Sevdiğim ondan güzel.
Birbirinden habersiz
Bu iki güzel;
Apaydınlık bir gece
Göz göze gelivermiş,
Sitemlice bakışıp
Yarenlikler etmişler.

Ay güzele,
Güzel aya,
Kendisinin güzel olduğunu söylemiş.
Derken;
Birbirine küsmüşler.
Bu söze çok kızan ay
Kahrından
Küçüldükçe küçülmüş
Sonunda suya düşmüş.
Bunu duyan o güzel
Hemen koşmuş tepeye
Başlamış tırmanmayı.
Oturmuş gök yüzüne
İnadına parlamış.

Sudaki ay yerine.

Unutmuş,
Unutmuş şimdi o güzel
Yer yüzü alemini,
Unutmuş.
Unutmuş gayrı
Bilici’nin derdini.
Hükümdar ilan etmiş
Gecelere kendini.
Veli BİLİCİ
Aralık-1980-Demirci