Güzel Haber Şiiri - Mehmet Cıngır

Çıktı dün meclisten beklenen o yasa,
Kimi sevindi,kimi boğuldu yasa.
Dediler, bu yasanın önünde eğil,
Hayır,bu yasa anayasaya uygun değil.

Bir yan ağlar iken,diğer yan gülüyor,
Bir yan dirilirken diğer yan ölüyor.
Affedilirken koca koca inekler,
İçeride kaldı küçücük sinekler.

Mahsur kalırken içerde yosuncuklar,
Serbest kaldı alkışlarla tosuncuklar.
Üstümüzde gezindi kara bulutlar,
Bir başka bahara kaldı tüm umutlar.

Anlayamadık ey bu ne menem iştir!
Üzülme, hayat pek dar;umut geniştir!
Yaştır gözümden nehir gibi akanlar,
Bahar vurgunları delikten bakanlar.

Taş duvarlar susmuş ve hazin bir keder,
Açmış ellerini herkes dua eder.
Kurtulmak isterler ağzından devlerin,
Unutmuşlar sokaklarını evlerin.

Neden boz bulanık akar ülkemde sel?
Bir mi kalem tutanla silah tutan el?
Sabredin; muhakkak ki bir gün nihayet,
Gelecek Hakk’ın va’d ettiği adalet.

İncittiler eli çocuklu kadını,
Sormadılar bile garibin adını.
Mevsim kış…Yağıyor lapa lapa kar,
Bilmem ne zaman gelir ülkeme bahar?

Hüzünle bakıyor yüzüme aynalar,
Duyar mısın ahımı ey nazlı bahar?
Kalkmıştır önündeki bütün engeller,
Gel artık ey bahar seni kim engeller?

Yeter, solmasın elimdeki çiçekler!
Nasıl gizlenir güneş gibi gerçekler?
Öpmeden canımın dudağından ölüm,
Açar inşallah benim de gonca gülüm.

Kapandı yüzümüze bir bir perdeler,
İnsan hakların savunanlar nerdeler?
Ey yüce yargı anayasaya bir bak!
Biraz hukuk varsa masumları bırak.

Bin bir renk çiçekten alır balı arı,
Geçti kış ,göremedik biz baharı.
Kuşa dediler ki”Kal kafeste geber”.
Gelecek elbet güneşle güzel haber.