her ilkbahar yeni bir tomurcuğa duruyor
hala yaşamayı seçiyorsam
hayatı maviliyor umutsuzluğu geceliyorsam
öteliyorsam yüzümde ki gülümsemeyi
miadı dolduysa sabrın
ve çatlamıdıysa taş gibi
bu umut senin için...
her an ensemde yaşamın soluğu
iliklerime kadar hissediyor ve
hakkınca yaşamıyorsam hayatı
göz yumuyorsam onun bir dağ
benimse bir taş yerine konmamı
ötekileştiriliyorsak ve
bir kardeş kavgasının
ortasında atıyorsa yüreğim
bu sabır senin için...
bir bir soyuluyorsa kabuk bağlayan yaralar
tuz basıp sağaltıyorsam yeniden
ölümün soğuk yüzüne konuksam
ve korkmuyorsam bütün bunlardan
ve hala umut hala sabır diyorsam
bu metanet senin için...
29.10.2009
A.İhsn.Aktaş
Kayıt Tarihi : 30.10.2009 12:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!