Güzel Gülüşüne Şiiri - Metehan Ergül

Sevda yüklü kalbin,
Bilirim,içindeki ben değilim.
Çaresiz kalemim ne edeyim !
Suçlu gözlerin tanrıya mi isyan edeyim ?

Ay yüzlü o nasıl bakış ?
Hangi erin kalbini yakmaz ki bu yakarış ?
Tanrı seni benliğin ile yaratmış,
Sanki gözlerini cennete bulamış.

Siyah saçlarına,kara kaşlarına,
Ayrı düştüm güzel bakışlarına,
Tanrım affet beni bağışla !
Tapınmaz mı o cennet bakışlıya ?

Kızarmış yanakları al al bakar,
Gülen gözlerin cihanı dağlar.
Seni sevmeyen nasıl kalem tutar?
Cihanı görmeyen sana nasıl yazar ?

İçimde çalkalanan bir dünya,
Gülen gözlerin bana tek deva!
Şimdi değilse mutluluk ne zamana ?
Yokluğun çaresizliğin başlangıcı bana.

Ey gülen gözlü bu şiirim sana.
Mutluluk sana daim ola.
Ne zaman istersen gözlerini kapa,
Sevdiği kalbinden yansır insana!