Gün gelir de beni sorarlarsa,
Bana sevmeyi, sevginin neleri aşabileceğini öğreten.
Kanatlarım olmadan da uçmanın mümkün olduguna inandıran hayallerime, mutluluga kavuşturan dersin.
Peki sen ne yaptın derlerse.
Onu sevgisiz bırakacak kadar kalbimi kararttım, gözlerimi ona kör edip, başka hayallere kanat açtım. Hayata küstürecek kadar mutluluktan mahrup bırakıp yaşama hevesini elinden aldım dersin.
Neyse...
Fazla da kelame gerek yok sadece şunu bil ben seni kalbimde, aklımda öldürdüm.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta