Güzel Gözlüm Şiiri - Savaş Barha

Sevdiğimi söylediğim
ilk cümlem de,
son cümlem de baştan aşağı saftı.

Sevdim.
Sevdim ve hâlâ da seviyorum.
Şahit arama sevgime.
Seni, haykırdım karanlık gecelere.
Delil arama aşkıma.
Adını yazdığım kâğıtları kıskandım.
Sevdamızı arafta
bırakmayacak kadar bencilim.

Sen benimsin, gözlerin benim,
kokun benim, ellerin benim.
Sevdiysen eğer beni;
kalbin de benim, ruhun da benim.

Eskimiş raylar gibi yorgun yüreğim.
Hırpalanmışım, yaş dolu gözlerim.
Yakılmış bir köy gibi perişanım.
Güzel günlere hep bedbahtım.

Ey güzel gözlü sevgili.
Şüpheden arındır sevgini.
Dilinden düşür sitemleri.
Bırak şu dünyalık işleri.
Çık gel gecenin bir vakti.
Gülümse, tut ellerimi.
Ben ki adamın biri,
sen ki sevdanın piri.

Her eylemimde sen varsın.
Seni görmek istiyorum.
Sesini duymak istiyorum.
Seni düşünmek istiyorum.
Sana gelmek istiyorum.
Seninle gülmek istiyorum.
Ellerimi ellerinde ısıtmak istiyorum.
Rüyalarımı süslemeni istiyorum.

Gel ey güzel gözlüm, gel.
Bekletme artık, çık gel.
Ne gözümde yaş kaldı,
ne göğsümde kelebek.

Göçtü kuşlar,
kurudu yapraklar,
soldu çiçekler.

Durun kuşlar, durun gitmeyin!
Göçmeyin güneye, terk etmeyin bu diyarı.
Bakın sevdiğim burada.
Onun olduğu yerde mevsim hep bahardır.
Yârin olduğu yere soğuk ilişmez, gitmeyin.

Kuruma ey yaprak, kuruma!
Kelebek olacak tırtıllar, kuruma.
Rengârenk kanatlarıyla yârin başında
dans edecek kelebekler, kuruma.

Neden boynunu büktün papatya, doğrul?
Yârim yanından geçecek, kokunla savrul.
Menekşeler, krizantemler, mimozalar.
Son cemre Mart’ta toprakta, sonrası abrul.