Güzel Gözlüm Şiiri - Bilgehan Emirşanoğlu

Ben, denizde seni bekliyorum, denizkızını değil!
Bu gece, seninle denizde dans etmek istiyorum.
Deniz, çok sıcak hadi naz yapma, yanıma gel.
Güzel gözlüm, hadi öylece denize dalıver.

Işığımız yıldızlar, yakamoz ve ay olsun.
Sahnemiz, güzel mavi deniz olsun.
Müzik ritmimiz, coşkulu dalgalar olsun.
Birbirimize olan aşkımıza, iki şahidimiz olsun.

Birincisi denizyıldızı, ikincisi denizkızı olsun.
Naz yapıp durma, sorma bu havada, denize mi girilir?
Güzel gözlüm, sana içimde ki yangını söylemedim mi?
Bana, o gözlerle bakma, zaten içimi yakan o gözlerin değil mi?

O, gözlerin gözlerime bakar, gözlerimi esir yapar.
Dışım üşüse de içim alev alev, kor gibi yanıyor.
Deniz bile yetmez bu yangına, içim volkanlı dağ gibi.
Burada yunus var mıdır?

Beni, okyanusa götürüp bıraksın.
Okyanusta, yangınımı söndürmeye çalışacağım.
Okyanusta da sönmez ise, karlı dağa çıkacağım.
Karlı, dağda da sönmez ise,yıldızlara, aya sesleneceğim.

Sizin, mehtabınızda el ele, gezerken ona yandım.
Haykıra haykıra bağıracağım.
Bu yangını, söndürün diyeceğim.
Ay ve yıldızlar beni duymaz ise,

Sana, son kez diyeceğim ki,
Bilseydin, aşk için alev alev, yanmak nedir?
Denize benden önce dalardın.
Bu denizde, yangınını söndüremezdin.

Söndürmek için, kutuplara giderdin.
Orada, dışın üşüse de alev alev için yanardı.
Bir gün, bir çift güzel göz içini yakınca,
İşte! Beni o zaman anlayacaksın...