Yalnız kalmak korkusu ile yoğrulmuş düşüncelerim kavururken beynimi
Güneş gibi, rahatlamak serinletmek için seni getirdim aklıma her zaman ki gibi
Ama rahatlatmıyor bu sefer hayalin, güzel yüzün yıldız gözlerin
Oysa oysa her acı anımda her kötü durumda nasıl da rahatlatırdı
Nasıl fırtınalar estirirdi içimde o akıl almaz gözlerin.
Ne oldu da hep tatlı bir buse tadındaki hayalin ciğerlerimi parçalarcasına
Kalbimi kanatırcasına acıtıyordu içimi. Ne oldu güzel gözlüm söyle;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta