Güzel Gözlü Şehir İSTANBUL

Güzel bir kadın gibi,
Uzanmış sere serpe
Avrupa’dan Asya’ya vuruyor nefesi de...
Mavi gözlü bir şehirsin sen...
Yeryüzünde yok gözlerinin eşi de...

Çılgına dönmüşler gözlerin uğruna
Çılgına...
Ne sultanlar, ne krallar girmek için koynuna
Akıtmış ne kanları,
El süren olamamış o güzelim gerdana
Gelmemiş evlatların nice kahpe oyuna...

Güzel bir kadın gibisin,
Yıllanmış şarap gibi...
Tenin bambaşka, kokun bir başka senin,
Her yanın ayrı bir aşk, adın şiir, adın şarkı
Adın istanbul senin...

Ah benim mavi gözlü dilberim,
Aşk şehrim,
Bolluğum, bereketim,
Anlat geçmişini çocuklarına,
Savaşları, aşkları, doğurduğun kadınları,
Büyüttüğün erkekleri,
Gerdanına takılan ziynetleri.
Çırağan’ı, dolmabahçeyi,
Elmas ışıltılı kapalıçarşıyı,
Aşkın kalbi kız kulesini
ve tarihin ruhu
Ayasofya’yı....
Tut elimden narin parmaklarınla
Götür beni Sultan Ahmet meydanına...
Şükretmek istiyorum bugün yaradana
dualarım kanatlanıp uçacak;
Ulu Atatürk’e Fatih Sultan’a

Doğurgan, cefakar, nazlı kadınım benim...
Yatır beni bir sahil kenarına
Ah, uyanmak seninle şafak yırtarken karanlığı,
O deniz kokun, o mavi gözlerinle, o büyülü nefesinle
Uyanmak.
Şarkılar yazmak istiyorum sana,
Ve şiirler okumak istiyorum,
Esinti ol vur bugün dudaklarıma
Martılar takılsın bırak,
Bırak
Takılsın saçlarına....

Hey güneş, akşamı bekliyorsun akşamı,
Yavaş yavaş yaklaşacaksın kadınıma
sokulacaksın bir kızıl renginde İSTANBUL”uma

kadınım, namusum, İSTANBUL’um
dokunmak isteyen olursa sana!
durma! ! !
haber sal martılara
Ben Fatihin torunuyum, Ata’nın çocuğuyum...
adın İSTANBUL senin...
sana dokundurur muyum?
Bir avuç toprak olup serilsen de üstüme,
ruhum ayaklanır, tutsak ettirmez seni
el değdirmez kahpece o güzelim tenine...
İSTANBUL hadi tutun kızıl ateşe,
Sarıl güneşe...
ÖZGÜRCE....