Ben ne Venedik’te bir Gondolum,
Ne de Roma da bir aşk çeşmesi
Senin aradığın sanırım bir yaz hevesi,
Prag’da bir cafe’de bir gönül eğlencesi...
Benden kalelerimi istiyorsun....
Zaptettin sanıyorsun belki de hisar uçlarını
Hint okyanusunda bir sandal gibi,
Akıntıya bıraktım umutlarımı,
Bekleyişim sen değilsin, değilsin Alp’lerde aradığım...
Tarumar değil ordularım,
Henüz başladı aslında,
Senin aşkla savaşın...
Yıkılan kulelerim, kalbime saplanan top mermilerin yok...
Ben en çok öldüğümde, en çok dirilenim...
Ben senin o minik heveslerin içinde...
Sağır eden bir sesle aşk marşları söylerim...
Sen uyumaktasın...
Savaşın ortasında, Rüyaya dalmaktasın...
Kalbine saplandığında, barut kokulu kurşun...
Sen korkusuz korkak,
Kaybetmiş olacaksın...
Kayıt Tarihi : 30.1.2006 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel espriler. Seri bir anlatım. Devaölılığı olan mısralar ve çekici bir final. Tebrikler gönülden. 10 gönülden.
Yıkılan kulelerim, kalbime saplanan top mermilerin yok...
Ben en çok öldüğümde, en çok dirilenim...
Ben senin o minik heveslerin içinde...
Sağır eden bir sesle aşk marşları söylerim...
Sen uyumaktasın...
Savaşın ortasında, Rüyaya dalmaktasın...
Kalbine saplandığında, barut kokulu kurşun...
Sen korkusuz korkak,
Kaybetmiş olacaksın...
Bitimsiz saygılarımla...
Âlimoğlu
Çok güzel şiir... Tebrikler.
güzel akıcı bır şiir yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (38)