Güzel Bir Kadının Hazzı Şiiri - Osman Güzel

Nefsin birleştirdiği bedenler kıvılcımlanıyor karanlıkta
Aşkın doğurduğu yumuşak dokular çarpıyor sessizlikte
Ölümün aldığı son nefesin çıktığı dudaklar parlatıyor gözlerimi
Ellerim ince ve kırılgan kollarında
Dudaklarım kulakların ve omuzların arasındaki zarif alanda
Bütün vücudum sıcaklığını isterken
Kalbim kalbini hissetmek için canla atarken
İnce parmaklarım geziniyor bütün vücunda
Siyah saçların sarmaşık gibi yüzümü sararken
Kanat çırpan bir kuş gibi avucumun içinde göğsün dikleniyor
Haşin bir ata biner gibi üstümdeyken
Zevkin nirvanasında ay parıldar gökte ışıığ zarif vücudunu şenlendiriyor
Bitiyor geçiyor zaman son defa aşkın buluşturduğu bedenler iç içeyken
Ve son defa öpüyorum dudaklarını
Bir daha öpemeyeceğimi bilirken