Güzel Atlar Diyarından Geçiyorum

Güzel atlar diyarından geçiyorum
Başı beyaz köpüklü dağlar arasından.
Otobüsümün penceresinde
Oyuncak bir şehir
Hani o “çocukluk günleri”nden kalma

Yaşanmamışlığımın üzerine ekliyorum
Görmediğim her bir köşesini memleketimin
Yeniden seviyorum annemin gülümseyen yüzünü

Bir türkü akıyor içerime
Yüreğimin aralık kalan kapısından
Hasan Dağı’nın kar kokulu rüzgarından.
Yaşamadan anlıyorum
Bir kardeş için yanmanın kederini
Yaşamadan ağlıyorum...

Yaşanmamışlığımın üzerine ekliyorum
Tanımadan sevebildiğim her insanın yüzünü
Daha da güzelleşiyor annemin yüzü gençlik resimlerinde
Ona benzemeli diyorum
Başımı omzuna yaslayıp ağlayabileceğim tek kadın

Güzel atlar diyarından geçiyorum
Soluğumda binlerce yılın sarhoşluğu...

2006

www.melihcoskun.com