Anne gibisi var mı bu dünyada?
Kızdığında bile seven,
Her defasında affeden,
Hepimize kol kanat geren…
Var mı?
Hakkediyor muyuz onu?
Layık oluyor muyuz ona?
Onun evladı olabiliyor muyuz?
Gerçekten de?
Cahiliz biz, aptalız, budalayız…
Nice kızları şaşırtırız,
Kadınları aşağılarız,
Katlederiz, imha ederiz…
Olmuyor bize böyle,
Yakışmıyor bunlar bize,
Onları keyfimizce ezmek
Aşağıya çekiyor bizi…
Senin kızların eziliyor bu dünyada,
Baskıyla ve şiddetle hırpalanıyor aralıksız,
Ağlıyor içten içe, sesini bile çıkartamadan…
Canım annem, melek annem, gül annem…
Senin kızların kesiliyor bu dünyada,
Özgecan’lar doğranıyor vahşice,
Yakılıyor diri diri, vahşice!
Yıkılıyoruz utancımızdan, donuyoruz…
Kadınlar aşağılanıyor bu dünyada,
Taşlanıyor diri diri, zalimce ve gaddarca!
Eğitimden mahrum bırakılıyor inatla!
İffetine geçiliyor zevk uğruna, kıyamet yıkılıyor başlarına!
Utanıyoruz senden, yerin dibine geçiyoruz utançtan!
Bela oluyoruz sana, kan kusturuyoruz hırsla!
Evlatlarını gönderiyoruz al bayraklı tabutların içinde,
Diri diri gömüyoruz seni, dualarla tövbe ederken…
Sen bizi affeder misin, bağışlar mısın bizi annem?
Canım annem, melek annem, gül annem…
Merhamet eder misin bize, şefaat eder misin bize?
Hanım annem, kadın annem, kız annem…
Sever misin bizi eskisi gibi, kollarını açar mısın yine?
Arı annem, petek annem, bal annem…
Koklar mısın bizi yine, okşar mısın başımızdan?
Güzel annem, sırça annem, can annem…
O büyüklüğünü gösterir misin bize?
Gösterir misin?
Kayıt Tarihi : 9.5.2016 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçi şiirde anneleri değil sadece, 'kadınlarımızı, kızlarımızı' ve onlara yapılan 'aşağılık' baskıları, şiddeti, utanmazlığı anlatıyor..
Çok ince benzetmeler, yerinde teşbihlerle..
Kutlarım 'asil duruşunuzu' ve şiirinizi Bülent Bey..
Şair özelden genele doğru adım atmış şiirde. İnsanlıktan çıkmış evlatları konu etmiş. Soruyor af eder misin anne diye... Kendi adıma yanıtlayacaksam etmezdim. Ama bir de madalyonun öteki yüzü var. O oğulları da yetiştiren biz anneler değil miyiz?..Peki o halde; nerede yanlış yaptık?
Bana bunları düşündüren güzel şiirini ve şiir oğlumu kutluyorum içtenlikle... Yola devam Bülent. Kalemin daim olsun. Yüreğinle hep barışık olsun..
Güzel yazmanın ilk koşulu öncelikle iyi kalemleri çokça okumaktır, unutma. Selam ve sevgilerimle...
Kızdığında bile seven,
Her defasında affeden,
Hepimize kol kanat geren…
Var mı? -----Bülent bey ne zaman bir anne şiiri okusam duygulanırım sizi ve şiirinizi kutluyorum .
TÜM YORUMLAR (3)