Güzel Annem Şiiri - Mahmut Şevket Yurttaş

Güzel Annem

Dalında ermeyen meyveyim ben,
Pınarında süzülen iki damlayım,
Tatlı dillerinin özüyüm ben,
Kara özlerinin bebeğiyim, güzel annem…

Bitmeyen hasretin özlemiyim ben…
Kalbinde huzur, gözünde gurur…
Ya da yürek sancısı, istikbalde…
Yaraya sargı, hem de yürek yarası ben…

Ayrılığa katlanırsın, için yanar,
Yavrusunun kaderini okur yazar,
Balasıyla ölür, ceylanıyla yaşar,
Yanan yüreklere merhem, güzel annem…

Ağarmış saçlarında ben varım,
Yüzündeki çizgilerde ben…
Elinin nasırlarında ben varım,
Yüreği yaralı, eli kınalı güzel annem…

Tüm yavrularına sılasın, anasın,
Hem kardeşlere hem de banasın,
Hepsinden güzeli Hakk’tan yanasın,
Başı efkârlı, yüreği sevecen güzel annem…

Güneş olur, içimizi ısıtırsın,
Yaşamadığını bize yaşatırsın,
Seni kaybetsek, kendini aratırsın,
Hayatını sebil eden güzel annem…

Bizi yalnız, sensiz bırakma olur mu?
Bizi cansız, sevgisiz bırakma olur mu?
Bizi eğreti, temelsiz bırakma olur mu?
Evimin çatısı, direği güzel annem…
Anneler günün kutlu olsun melek annem…
8515-MANİSA

Mahmut Şevket Yurttaş
Kayıt Tarihi : 5.6.2015 10:40:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mahmut Şevket Yurttaş