hiç kapıldığın oldu mu güzel annem
yalnızlık denen bir duyguya
işte yedi yıldır taşırım
böyle bir şeyi ben
biz böyle miydik
anlatırken mor menekşeleri
yalnız mıydık anne yalnız mıydık
kapılıyor muyduk böyle bir şeye
yalnız kaldık anne yalnız
yalnız kaldık biz bize
bakmaz oldu yüzümüze
uğrunda öldüğümüz çiçekler
bu böyle olduğu halde
yine de kırgın değiliz
hala da acı çekmekteyiz
her birimiz bir yerde.
Etiler 23.11.1987
Duran AngınKayıt Tarihi : 15.2.2013 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Angın](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/15/guzel-annem-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!