Yağmurlar yağıyor toprağına,
Üşüyor musun annem?
Güneşi severdin, ısıtırdı seni,
Bir de çiçekleri...
Dünyanın en güzel annesi sensin,
En şefkatli,
Ve yüreği engin sevgiyle dolu olan.
İlk defa sana dokunamadan,
Sımsıkı sarılıp ellerinden öpemeden,
Sana en sevdiğin çiçekleri veremeden...
Anneler günü nasıl geçecek bilmiyorum?
Orada yalnız mısın?
Bizler anına geldiğimizde, bizi görebiliyor musun?
Sana olan hasretimizi anlayabiliyor musun?
Okuduğumuz duaları duyabiliyor musun?
Seni çok seviyorum güzel annem.
Kayıt Tarihi : 8.11.2012 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pervin Gökalp](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/08/guzel-annem-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!