Bir kuru gül dalı bırakarak dünyanın kapısızına
Külden bir har, yanakları sarılıp tomurcuklanan baharlardan iz bırakarakta yazbahar
Bir yangından geçip ateş pahası ya tendir,
Veya can..... şu birsolukluk canımdan
Bilmem kimbilir hangi kapıyı çalınca sabah
Hangi kapıda eylenince gölge
Hangi kapıda serilip serpelenince sessizliğin çığlığı, hangi kapıdan el çekince ışık
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta