Bir kuru gül dalı bırakarak dünyanın kapısızına
Külden bir har, yanakları sarılıp tomurcuklanan baharlardan iz bırakarakta yazbahar
Bir yangından geçip ateş pahası ya tendir,
Veya can..... şu birsolukluk canımdan
Bilmem kimbilir hangi kapıyı çalınca sabah
Hangi kapıda eylenince gölge
Hangi kapıda serilip serpelenince sessizliğin çığlığı, hangi kapıdan el çekince ışık
Hangi kapıdan dönünce gece ve yıldızlar geçidinden göçmen katarlanan ay...
Hangi kapıda durunca kurmalı saat ve gelgit dalgalarında damlacıktan
Derin deryalara hayal tutan vade
Bir düş dalımının ötesine sızacak
Ve bana gel diye kanat çırpınacak
Birbaşka alemde sazkeman edene göçmen edip
Gönül uçuran can kuşum...
Seyfi Karaca..........Haziran / 12
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 26.6.2012 13:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfi Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/26/guzbaharlara-kurulu-vade.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!