Güz Yığılması Şiiri - Özlem Çay

gri yollar çizili şimdi
ipeksi teninde,
sevda tuğlalarında, başka harçlar.
şurada,
şu göl kıyısında
bir yürek çöküntüsüne gömülü,
dize dize büyüttüğüm şiir çiçekleri
senden aşan, benden taşan
göğü yaran yokluk alfabeleri.
azığım azaldıkça kıvranan
yetim ağıtlarım..
sızlıyor...

kolaylaşıyor mu?
sualim kolayca susu veriyor..
şehir yavaş yavaş
karamsar renklerine bürünüyor.
meczup hastalıklı kasvetler
savrulan saçlarıma;
dallarından söktüğü
soluk tomurcukları takacak..
ruh çöplüğüme
nuh'tan kalma
güzler yığılacak...⚘
.....özlem/
eylül / yirmi beş