Belki uzak ara sevişmeler için varsın,
Kendini güneşe benzeten kadın...
Tapması sana bir coşku,
ibadet kendimden menkul sadece.
Belki çok uzaktasında hani ya! ... olur ya! ...
Hatam, karşılayamamak ya! ... isteklerini,
Çok istiyorsun ya! ... solmamayı
Hazan yaprakları gibi.
Belki bizi ayakta tutarken, sendeleten,
Güç veren ama yaktıran,
Bu güz yağmurları...
Ulkar CengerKayıt Tarihi : 4.9.2009 16:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgi bir ırmaktır,Yeterki tadı kaçmasın.Cennete dürüstlük ağacına tırmanarak gidilir.
![Ulkar Cenger](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/04/guz-yagmurlari-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!