GÜZ SOKAĞI BİLA NOLU EV
Her zamanki teni vardı üstünde
Ve nakışlı düşleri yanında
Rüzgârın akşam serinliğine
Güzün sonunu silkeliyordu
Suyun yüzünde ışıldayan
Eski bahçelerin hasreti gibi
Bitmemiş bir sevdanın ola ki
Suskunluğunu mırıldanıyordu
Ellerinin mevsiminde bir sarı
Rengârenk başlangıçlardan uzak
Hayıfla kirpiklenmiş gözlerini
Yalnızlığın sularıyla yıkıyordu
Tek tük birkaç anısı boşlukta
Hüzün elbisesi giydirmediği
Zamanın hallaçlığına karşı
Bir yanıp bir sönüyordu
Kayıt Tarihi : 1.11.2017 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
