Güz Sendromu Şiirleri - Şair Güz Sendromu

oldu bitti sevemedim kimyayı
muhalif oldum her daim müfredata
ha bir de şu iks denen şeyden nefret ettim

yaşım onaltı bilemedin onyedi
hayallerim vardı kocaman

sormayın bana ne işle iştigal ettiğimi...

...hatalarını düzletmek isteyen son ütücüyüm....
...efkarı çay bardaklarına dolduran garsonum...
..iç dünyası ile cebelleşen iç hastalıkları uzmanıyım....
...rolantide giden hayatın vitesini yükseltmek isteyen şoförüm....

bilmiyorum nasıl bahsedeyim
zordur insanın kendini tarifi
değilim öyle önemli şahsiyet
nev-i şahsına munhasır
ismiyle müsemma biri.....

hiçliğin gölgesinde seyir halinde yaşamak
buyum işte ben,
gözlerimi açtığımdan beri üzerimde kara bulut
mutlu olmak için henüz çok erken.

yaptım hesabımı kitabımı

huysuz ihtiyarın teki olacağım
ömrüm yeterse eğer
kalın çerçeveli gözlük gözümde
sağ cebimde tansiyon ilacım
sol cebimde kefenliğim.
ölümden önce son çıkıştayım

"İçimden şiir yazmak gelmiyor"diyorum
İçimden bu geçenleri bir şiire yazarken
Yine şiire öykünüyorum.

Kimseler bilmiyor ruhumdaki baharı kışı

Ne oldu? kıvranıyorsun dediler
Var bir karın ağrın, söyle hele dediler
Yok birşeyim
Aklıma gelenler yüreğimi deldi
Kağıt kalem getirin çabuk
Şiirim geldi.

Ne yaz sevinci, ne yaz coşkusu
İçimde hazan kalıntıları varken
Burnumda sonbaharın kokusu

Soruyorlar , ne yapıyorsun yaz boyunca

Şiirler yazıyorum yine
Şiirler okuyorum
Asaf'ın satırlarında
Gayyipten sesler duyuyorum..

Şiirler yazıyorum yine

koluna girdim, merdivenleri çıkmasına yardımcı oldum
hakkında enteresan hikayeler dinlediğim o adamın
''sağol evlat'' derken bile vakurdu hala
üç beş basamak çıktık ve iç çektim birden
işte dedim kavanoz dipli dünya