Güz Irgatliginda Şiiri - Seyfi Karaca

Piliyi pirtiyi yoksula yükleyen
Soguk gülüslerin son öpücügünü vedalara sallanip duran mendile
Baglanmis dügümlenmis koridordaki iflahi sökük nihayi bitimin
Kolyesinde hozan pismanliklari tasiyan püsküllü izdirap
Kimin neresi muhtemel güzelse oraya fener yakip ayna tutmaktan
Geceye namzet gündüze hüsran
Sahiplendigi yilboyu yorgunluklarini odadan odaya tasiyip birakacak olmaya
Güz hububatiyla bicilmis tarlalari
Ve tiren yolu boyunca oteller önünü caddeler sonunu soluksuz kosarak
Görsen,
Ister calsin ister calmasin sussun saz pilak
Sarilip öpesin gelen gün batimine ve kolundaki paydos saatin
Karsi yakalardan dönen vapurlara yorarsin
Bir yere varir gökte kuslar limanda toprakta sonbahar
Sen olsan ,
Bilerek ve inanarak hayrete düsersin
Her cilede örgüden görgüden kacip cirpindigin özgürlügü
Azar azar yudumlayip icer gibi
Eylül / 21