Güz Güzeli Sinop Şiiri - Mehmet Akif Tir ...

Dövüyordu duvarlarını eski kale surlarının
vuruyordu kıyılara
savrulup kıvrım kıvrım Karadeniz
insanlar sırtını dönmüş
sonbahar kışa alışıyor

Karadeniz çalkantılı
içi içine sığmayan afacan çocuk
yaz günleri ne usluydu
göl gibi yerli yerinde
kıyılarda
rüzgarın arkadaşı uzun boylu dalgalar
sanki yaz günlerini arar gibi
yağmur tül perde asılmış havaya
çeyizi gelinimin
toprak kokuyor hava
gün akşamı ağırlarken
karanlık çöküyor üstüne
taze geceye merhaba
sıkıca giyinmiş insanlar
böyle de güzel Sinop
merhaba aralığa ocağa
kasıma da merhaba
merhaba Diyojen'in torunlarına