Güz gülmüyor Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

perişanım,
günlerim eşkenar üçgen
minik kedim bana bakıyor
şaşkın ve ürkek
gazete başlıkları dertli
kan damlıyor haberlerden
yine trafik
yine töre cinneti
yine sokak cinayetleri
huzur bozucu çatışmalar
canım sıkılıyor
güz günleri
hava kapalı
ev bahçenin ortasında
mevsim yalnızlığı
sarı kurumuş yapraklar
dağınık ve hüzün yüklü
ağaçlar
okudum okuyamadım
yarım kalmış kitaplar
dağınık bir oda
karmakarışığım
soğuk serin bir hava
yağmurla iniyor
her şey ıslak
gök kuşağı kokuyor toprak
dağlara baktım
bulutlarla sırdaş
arada bir duruyor sağanak
güneş çıkıyor bazı
bazı yok oluyor kaçak
üşüyorum
bir şey çekmiyor canım
uzakta sahil
tek tük insanlar
birkaç sandal keyifsiz
puslu bir sonbahar
ve biriktirdiğim sevinçler
bir bir döküldüler
bu ekim sabahında kurudu
baharda açan umutlarım..

Mustafa kaya
2015 / İstanbul