Güz Geldi Evimize Şiiri - Hüseyin Kotan

Ay saklandı buluta, güz geldi evimize
Yelken açtık umuda, güz geldi evimize

Çöktü gurbet içime, gönül sevdi suçu ne
Gelin olmuş cimcim’e, güz geldi evimize

Gönül vurgun yiyince, düğün günü gelince
Hasret döndü sevince, güz geldi evimize

Her nefeste bir çile, yaşadım bile bile
Sonu gelmez dert ile, güz geldi evimize

Olmaz saçın taradım, köşe, bucak aradım
Rabbimize yalvardım, güz geldi evimize

Mevsim sonu yorgunun, vurgun yedim solgunun
Sanma sana dargınım, güz geldi evimize

Düşünceye dalınca, evde yalnız kalınca
Birde düğün olunca, güz geldi evimize

Gökte parlar yıldızım, ilk ağrı gönül sizim
Güle güle can kızım, güz geldi evimize

Gamı kederi attım, geçmişe köprü yaptım
Bir avuç hayal tattım, güz geldi evimize

Gökyüzü bulut bulut, kucak dolusu umut
Gel teselli ver, avut, güz geldi evimize

Hayat değil samanlık, yaşanmaz ki bir anlık
Gülüp geçmişi andık, güz geldi evimize

Köşe bucak dolaştım, çok menzile ulaştım
Sensizliğe alıştım, güz geldi evimize

Şanslıyım, bahtiyarım, yaşlandım, ihtiyarım
Sen mutlu ol sultanım, güz geldi evimize

Kar yağar serin serin, yaram eski ve derin
Gelin koluma girin, güz geldi evimize

Vakit saat olunca, kader hükmün bulunca
Birde torun olunca, gün doğdu evimize