sabah uyandığımda
pencereden bakınca ilk gördüğüm şey geceden çatıya düşen çiy damlalarının kuru otlara akıttığı göz yaşlarıydı
yoğun anız kokusu karışırken
toprak kokusuna
yönümü kuzeye döndüğüm an
yüzümden etrafıma kocaman bir gülümseme
dalga dalga yayıldı
serçe sürüleri oradan oraya uçuşarak
kimi toz banyosu yaparken
kimi şarkı söylüyordu sonsuz bir aşkla birbirine
hafif bir esinti ıslık çalarken
ahlat ağacının dallarında kalan son birkaç yaprağa
artık kuş akını da başlıyordu doğudan batıya
kocamış badem ağaçları kapanırken
kendi içlerine
bütün yaprakları kızılca kıyametteydi ve
ayazı çelikleşen günün ışıltıları
manzaraya yerleşmekle konup kalkmak arası pür-telaş kararsızlık içindeydi
gökyüzünde beyaz bulut kümeleri yoğunlaşırken, güneş bir görünüp bir kayboluyordu ince tüller ardında
güz dönümü ise neşeli şarkılar söylüyordu aklına esen her makamda
13 Ekim 2021-haticeak
Hatice AkKayıt Tarihi : 13.10.2021 18:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!