Güz çiçeğim 2 Şiiri - Nilgün Acar

Olmamalıydı bu
güz çiçeğim
yazmamalıydın bana
o batasıca sözcükleri
bir şeyler koptu içimden
yaralandı en ince duygularım
kırıldı yıkıldı inançtan yana ne varsa
gölge düştü aklığıma
sakın bir daha yapma
güz çiçeğim
vurma canevimden dayanamam
dağlaşır sa gururum bağışlayamam
yaşam korkağı olmaya
duraklamaya süre yok
öylesi bir uğraş ki kaçılmaz
ezilir kalakalırsın tek başına
bırakmamacasına tuttum ellerini
güz çiçeğim
acı tatlı iyi kötü birlikte
senli artık benim tüm ereklerim
nasıl yadsıyabilirsin
o görkemli yakınlığımızı
gözlerimdeki ışıltılarını
sözcüksüz anlaşmamızı
söyle ne değişir
güz çiçeğim
güçlükler sorunlar varsa
acılar aman vermiyorsa
başkaldırıyorum kader denilen şeye
ilenç yağdırıyorum umutsuzluğa
akçıl küçük ellerim var ya
göksel muştular veriyor yarınlara
neden anlamıyorsun beni
güz çiçeğim
sen ki bende sevi devrimi yapmıştın
usulca girivermiştin benliğime
şimdi bu kararsızlıklar niye
oysa gerçekler hep vardı
bir tek şeyi bile gizlememiştim
yine de korkma tutsağım değil
dilediğince özgürsün
güz çiçeğim

Nilgün ACAR 03.01.1979