güz uğramadan
senin aşkına bakmak
prematüre doğan kimsesiz bir çocuğu emzirerek memelerinden
güneşe banar gibi katıksız ekmeği
su vererek toprağı delen sürgüne
trenle Erzurum'a varmaktı gece yarısı
yaprak zamandan
sarı yeşilden düştü artık
gökyüzü güneşten
deniz çocukluktan
yar yardan
taşın yüreğine sığan andayız
yüzüne kazınan
ve içinden geçen
yollarda
sen ey sesini kaybeden su
ey rengini kahrından alan düş kuşağı
savrulma kum tanesinin rüzgarlarına
yaşamın ve ölümün ipekten eğrisinde
bizi anlar şiir
bizi anlar uzaklıklar
onüçocakikibinyirmibir&istanbul
Nazan YinançKayıt Tarihi : 13.1.2021 11:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her güz
Yeniden doğurur nemi
Suyu
Hasadı
Ekmeği,
Ve hatırlatır yaşamayı
Aşkı...
Tebrikler tekrar Nazan Hanım..
Muhteşemdi..
Sevgiler...
Ne güzel demiş şiir... uzun bir yoldur ömür... Güz de veda vakti... Artık gerilerde kaldı yaprağın yeşili, suyun şavkı... Bizi anacak şiirler anlar...
Yüreğinize sağlık Benim nahif şairim. Kocaman sevgiler.
Sevgiler olsun şiire, şaire.
TÜM YORUMLAR (21)