Güz Şiiri - Metin Başol

Önce mutlu ettin beni
Sonra derinden üzdün
Onun için boynum bükük.
Onun için bu burukluk.
Bir adı yok bunun
Kuru bir hıçkırık.
Hepsi bu.

Mutluluklar da,
Mutsuzluklar da,
Nedensiz olmaz bilirsin.
Olmaz nedensiz.
Elde var yine hüzün
Boş versene sen beni
Daima gülsün,
O bebeksi yüzün.

Gülücükler açsın gözlerinde
Umut fışkırsın sözlerinde
Yarınlar sana fısıldasın,
En güzel müjdeleri
O küçücük kulağına.
Öyle güzel oluyorsun ki
Saçların düşünce yanağına.

Yakışmıyor biliyo musun?
Yakışmıyor sana.
Gözlerinden yansıyan,
O gereksiz hüzün,
Biliyorum;
Hem sebebiyim ben
Hem de sonucuyum
O gül yüzünde,
Sararmış yapraklar gibi duran,
O hüzünlü güzün.

21/09/2008-Ankara
Metin Başol