Haliyle yaprak dökülmüş güz devrinde
Üzülecek elbet papatya kokusu
Değişmez bir günah kalıyor gece gibi
Ağır eteklerinde bir telaş buğusu.
Nasıl da kendi kendini salıyor
Uzaklara giden trenleri seyreder gibi
Raylarda çiğnenmiş bedensizler kalıyor.
Kayıt Tarihi : 19.10.2018 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yılmaz 11](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/19/guz-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!