Ben onlara uzağım
Herkes yalnızlığıyla mahzun
Ben gülen insanlara geçit vermeyen
Kısacık yolun asıl sahibiyim.
Yağmurun vurduğu hasatlık ekinlerin
Avcıdan kaçamayan körpe gelinciklerin
Gelinciği arayan avcının
Ta kendisiyim.
Üzerine kar yağan evsizler
Babaların yüreği buruk
Karda oyunlar oynayan çocuk
Çocuğu seyreden güneş benim.
Sen ucu bucağı olmayan hayat okyanusu
Ben tuzdan yapılar inşa ettikleri
Yaralar ülkesiyim.
Sevinci hüzünlere karışık
Hayatı ecelle bitişik
Elleriyle bir kenara ittikleri
Mağrur orduların bayraktarı benim.
Gün en koyu karanlığa karıştı bugün
Tarih kokan kabristanlarda sesim işitiliyor
Bende mahzunum artık yalnızlığımla
Yolumu gözlüyor celladım, ellerinde bıçaklar
Ben o bıçakların
En incesiyim.
Kayıt Tarihi : 14.10.2018 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!