Güya kentli olduk beton içinde.
Yeşili bitirdik yaprak yok şimdi.
Komşuluk kalmadı katın içinde.
Neşeye, kedere ortak yok şimdi.
Binaya bürüdük yeşil alanı.
Çöplüğe çevirdik kentin yolunu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
