yalnızlığımın kanlı gömleklerini çıkarıp
gözlerimi güne seriyorum
gözyaşının şefkâtli kollarında ki beni
zamanın tarifsizliğiyle süslüyorum
duvarlarını söktüm namlumla özleyişin
dişlerimi tan yerinin göğsüne geçirdim
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız