kuru rüzgar pervasız bir kırbaç gibi
vururken yüzümüze
umarsızlıktan başka bir şey değildir
damlayan içimize
soğuk o kadar ki bir damla düşüyor
gözümden yere
parçalanıyor sessizce ve
yüzbin kere
sonra fırtınaya meydan okuyan cılız
ama umutlu
bir çiçeğin varlığını duyuyorum
kırık yüreğimde
sonra beyaz bembeyaz güvercinler geliyor aklıma
Biliyorum güvercinler barıştan yana
ve inanıyorum ki
barışı güvercinler getirecek dünyaya
ve sevdirecekler insanı insana
(Ankara, 1985)
Recep AltınKayıt Tarihi : 27.1.2015 15:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Altın](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/27/guvercinler-baristan-yana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!