Güvercinler Ağlıyordu Şiiri - Ahmet Zeyt ...

Savaş tamtamları çalarken bütün coğrafyalarda
bilhassa Asya ve Afrika'da
ve insanlar açken açıkken susuz bir başınayken
kralların soytarıları
hala kralları güldürmeye çalışıyordu
kral sofralarında...

Ulu bir çınar ağacının dibinde
güvercinler ağlıyordu
hem de akbabalara ve leş kargalarına aldırmadan
ve hayat
umudumuz sevdamız geçmişimiz olan hayat
daha önce hiç bu kadar hafife alınmamıştı...

Sayısı iki elin parmaklarını geçmeyen diğerleri
Amerikan Barlarında
viskilerini yudumlarken
silah şirketlerindeki kârlarının
helalini haramını düşünmüyorlardı bile
insanlar patır patır düşerken toprağa
bir insan ölmüş
belki eş değer bir dağa
hiç bir anlamı yok ki onlara...

Tarih ve coğrafya atlasları
baştan sona değişecekti belki
tabi onları çoğaltacak işçileri bulabilirlerse...