Ulu bir ağacın komşusu
sırtsız banklardan birine,
Ölüden devraldığı ağır paltosuyla
Hiç yaslanmamış bir ihtiyar oturdu.
Elindeki simit poşetinin hışırtısına
Sol omzundan gelen ses karıştı.
Karmakarış sakallarıyla o yöne baktı.
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Anlamlı bir çalışma. 'ama talih her zaman konmaz' biliyorsun. Arada bir belki?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta