Güvercin Tilki Leylek Şiiri - Ahmet Kara ...

BEYDEBÂ MASALLARINDAN ŞİİRLERİMDEN

Güvercin bir ağacın dalına yuva kurarmış
O yavrularını çıkarır, besler bakarmış
Bir tilki gelirmiş uçmaya yakın zamanda
Güvercini korkutur şöyle dermiş o anda:
— Hey güvercin! Yavrularını at aşağıya
Hepinizi de yerim gelirsem yukarıya…

Korkan güvercin yavruları feda edermiş,
Cehennemî yıllar böylece geçip gidermiş.
O yıl yavrularının uçma vaktine yakın
Durumu öğrenen leylek ona der ki: — Sakın!
İnanma kurnaz tilkinin o yalan sözlerine
Haydi, çık bakalım güvenirsen dizlerine
Nasıl çıkar ki bir tilki bu ağaca ayol!
Sözümü dinle sen, hiç yok ki başka çıkar yol…

Az sonra gelmiş tilki aynı numara ile
Aldırmamış güvercin, hiç de korkmamış bile.
Anlamış kurnaz, akıl almış birinden bu kuş.
Hemen tavır değiştirip, görünerek hoş
Sormuş ona. — Kimden aldın ki sen bu aklı?

Leyleğin yerini öğrenmiş bin bir tuzaklı…
— Ey Hacı, fikir danışmaya geldim sana,
Kuşların bilgini ne olur yardım et bana.
Bir rüzgâr, fırtına olursa delirtir beni
Böyle hâllerde nasıl koruyorsun kendini?
Sağından, solundan, önünden, arkandan esse
Dahası her yönden gelerek soluğun kesse…
Nasıl koruyacaksın kendini tehlikeden
Ben de öğrenmek istiyorum bunları senden.

Leylek iltifatları işitince tilkiden
Mahmur olup gafil, çaylak geçmiş kendinden
Bilgiçlik edasıyla demiş ki: — Bana bak tilki,
Nerden eserse, ters yöne dönersin de belki
Eğer ki her yönden gelirse bora, fırtına
Kafamı koyarak kanatlarımın altına
Bütün tehlikelerden koruyorum canımı
Dur dinle de anlatayım sana bir anımı…

Ebleh leylek sözünü daha tam bitirmeden
Kurnaz tilki yakalamış yere oturmadan.
Öldürmeden önce demiş ki ona: — Hey sersem!
Sen çok daha akılsız, aptalmışsın meğersem
Başkalarına fikir verip tembihliyorsun
Pekâlâ, bunları neden kendin bilmiyorsun?

İltifatın ardında gizlenmiştir oyunlar
Asla kavrayamaz bunları gafil koyunlar…
10/12/2012 TALAS/KAYSERİ