GÜVERCİN MİSALİ
Konmuş Güvercin misali gönül pencerene
Süzüleyim ızdıraplı geçen gecene
Gönlümde tutuşan aşkın her zerresiyle
Melodi olayım sessizliğin her hecesine.
Her yıldızda senin gözlerini göreyim,
Hasretinle o gözlerde eriyeyim.
Sevdanın özlemiyle, Nehir gibi akayım
Rüzgar olup saçlarına usulca karışayım.
Dalgaların sesinde adını duyayım,
Her çırpınışında aşkınla uyanayım.
Bir yaprak misali baharında düşeyim,
Toprağına yatıp yeniden yeşereyim.
Varsın bu gecede sevişmeyeyim
Tenim teninle usulca uyuyayım
Parıldayan gözlerinde uyanayım.
Arşa usulca süzülüp gideyim.
SEYFETTİN BARLAS
KUŞADASI 2024
Kayıt Tarihi : 26.12.2024 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşığın canlı ağaçlara sarılarak onları severken boğarak öldürdüğü gibi, severken boğarak öldürmesi demektir.
"Arş", Allah'ı kainatın üstüne kurup, üzerine kurulduğu muhteşem ve bi-misal tahtının adıdır ki onu sekiz melek taşır. Yani onun yanına görevli meleklerden başka hiç kimse ulaşamaz.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)