Güvercin kebabı Şiiri - Arif Doğramacı

Yemeden öğrendik
Komşuda güvercin kebabı yendiğini
Kokusundan
Öylesine sevdik etini
Coştukça coştuk
İşler bozulup
Borç bini aştığında
Dostlara öğüt verip
Güvercin kebabı ye dedik
Alacaklarımızı unutup ta
Dostlar coşup
Tüketirken güvercinleri
Tanrılaştırmak güvercini
Av kıtlaştıkça
Avlarda
İçimizdeki
İstemli isteriklik
Ve
Tanrı saymadan bir seferlik
Gez yok olmuş
Namlunun ucunda göz
Ayak
Tanrılaşmış tetik
Güvercin ölürken
Acıyla bağırdık
Başı kıbleye düştü diye
Sanrılarımızda
Kırık dökük
Damağı tükürük torbası
Bir daha
Güvercin vurmam diyen avcının
Ağzı iştahından
Açık kapanık
Güvercin barış güvercini
Barışın imgesi
Barışmak için kurulan sofrada
Güvercin kebabı