Benim beyaz güvercinim,
Özgürce uçardı yeşil dünya üstünde.
Mavi gözleri hep gülerdi
Mutluluğu gördüğünde.
Ama kendini bilmezin biri
-anılmaya değmez ismi-
Elindeki zehirli hançerle
Onu tam kalbinden yaraladı.
Ağzındaki çiçek düştü
İpek tüylere kanı bulaştı.
Şimdi güvercinim yavaş yavaş ölüyor
Ve de öğreniyor
Sevilmenin kötülere yakışmadığını.
Kayıt Tarihi : 16.8.2003 01:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hançer Yarası
Sardı yüreğimi bir yılan sokması
Yargısız bir zehir akar kanımdan
Gözlerimden inen
Hayrette kaldı güven
Kan akar damla damla yüreğimden
Dost vurdu beni
Sırtımda hançer yarası
Dilimde kaldı intikamın bir kelimesi
Gözlerimde bir tutam dost, dost kaldı.
Yüreğimde de parçası
Zehir kaldı damağımda, sancılarıma damladı
İnanamadım, binlerce kez öldüm
Gözlerimle ihaneti gördüm
Dost vurdu beni
Sırtımda hançer yarası
İblisin kahkahası kulağımda çınladı
Anılarda bir tutam dost kaldı
Sırtımda da hançerinin yarası.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (2)