Güvensizlik Şiiri - Mehmet Halil

Gelinliğini giymiş mevsimin
Üstüne düşmüş gölgesi,
Ayakları gömülen generalin…

Rengin güzelliği üstünde,
Atılan her adımın çıkardığı
Ses tırmaladı kulaklarını…

O kendi nefesine aşıktı,
Kart-Kurt sesleri
Kararttı rüyalarını…

Seslere kurşun geçiremedi.
Ama! Gevşemeliydi sinirleri
Buldu seslerin Kimliklerini…

Kurşunlara yetki verdi
İstenilen ‘’Özgürlük! ’’ değil mi?
Konuşurken kıstı sesini…

Sese kurşun geçmez!
O sesti kurşunları özgürleştiren
Yine de özgürlüğe güvenmez…
Bu güvensizlik onu derinleştiren.