Güvenmiyorum kimseye Şiiri - Güven Tekin

Tarifi olmayan, o kadar hüzünler kaldı ki yüreğimde.
Sen gidince, yokluğun öyle zor geldiki bana.
Ağlamaktan, her gece yoruldu gözlerim.
Vazgeçtim canımdan, senin uğruna.

Değmezdi bırakıp gidenler için, candan geçmeye.
Bunu anladım, geçte olsa sonunda.
Yüreğimdeki seni, yok ettim sen giderken.
Senle yaşadıklarımı, silip atasım var yüreğimden.

Kendime çok eziyet çektirdim, yaşadıklarım ağır geldi.
Kendimi iç dünyamda, prangalara vurdum.
Kendimi yargıladım, gecelerce hiç durmadan.
Pişman oldu ama, şans verecek cesaretim yoktu.

Aldatıldım ve kimseye güvenmiyorum.
İnanmıyorum, insanların sahte gülücüklerine, kanmıyorum.
İnsanlardan, nefret ediyorum desemde.
Bir tarafım hala, inanmak istiyor.

Gurbet ellerde, yapayanlız kaldım.
Anne babadan uzakta, hasret kaldım.
Gülmedi yüzüm, bahtımda, kaderden yana.
Yinede pes etmeden, savaşmaya devam ediyorum.

Gidenler için, aslında üzüldüğüme değmezdi.
Sevse, zaten bırakıp gitmez ki, başka kollara.
Yüreğim kanasada, gülüşlerimde saklıdır acılarım.
İnanmak, güvenmek istesemde, kuşku ile bakıyorum.

Tek başıma, yapayanlız kalsamda.
Hayatla mücadelem, güller gibi solsada.
Düşünüyorum, bu insanlar neden böyle kötü?
İylik yapmak varken, bu kötülük neden ki?

Kafamın içinde, cevasız sorularım var.
Kimseye anlatamadığım, dertlerim var.
Geceden, gündüze akan, göz yaşlarım var.
Git!! sahte sevgini alda git hayatımdan.....