GÜVENMEYİ GÜVENMEYİ
Kimseye inanmaz olduk,
Güvenmeyi güvenmeyi,
Gölgemizden korkar olduk,
Güvenmeyi güvenmeyi.
Kefilliğe gitmez olduk,
Gizli gizli tanık olduk,
Baktık birden sanık olduk,
Güvenmeyi güvenmeyi.
Para pula tapar olduk,
Doğru yoldan sapar olduk,
Akrabadan kopar olduk,
Güvenmeyi güvenmeyi.
Alın terine boş verdik,
Olmadan taneyi derdik,
Onuru yerlere serdik,
Güvenmeyi güvenmeyi.
Ne sendika ne de parti,
Topla durma pılı pırtı,
Çekmişiz güzelce zorti,
Güvenmeyi güvenmeyi.
Her şeyi biz bilir olduk,
Mamur değil heder olduk,
Sararıp sararıp solduk,
Güvenmeyi güvenmeyi.
Bak kanıyor her yaramız,
Dermana hasret paremiz,
Şahinim olmaz çaremiz,
Güvenmeyi güvenmeyi.
27 Ağustos 2013/Mustafa Şahin-Malatya
Mustafa Şahin 2Kayıt Tarihi : 28.8.2013 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÖYKÜSÜ: Gerçekten ne kadar kişilere güven duyuyoruz.Örneğin,gönül erinci ile,korkusuzca kefil olabiliyoruz.Korkusuzca tanık olabiliyoruz.Neden hep korku,kuşku,yemin,kaçınma,güvensizlik duyuyoruz.Acaba "yeterli ve gerekli" eğitimi alamıyor muyuz? Bu duygulardan hareketle bu şiiri yazdım.Eleştiri,katkılarınızı bekliyor; saygılar,sevgiler sunuyorum çok değerli antoloji gezerleri...Ya da gezginleri.(MŞ) .
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!