Güvenmek Sana Şiiri - Hatice Ak

Hani Bazen
Bulutların üstünde
Hisseder ya kendini insan,
Sonra yavaş-yavaş, bir damla su
Bir tüy gibi, döne-döne düşer ya
Sarılır ya toprağa veya bir yaprağa
İşte böyle bir şey, güvenmek sana

Hani bazen
Tomurcuk bir gülü
Koparmakla, koparmamak
Arasında gider gelirsin ya
Sonunda bırakır kıyamazsın
İşte böyle bir şey, güvenmek sana

Hani bazen
Bahar sabahları
Çimlerin içinden geçerken
Islanır ya ayakuçların
Serin, serin okşar ya
Yüzünü hafif bir rüzgâr
İşte böyle bir şey, güvenmek sana

Hani bazen
Susuzluktan kurur ya
Dilin, damağın
O an gürül-gürül yatağına sarılan
Bir şelale düşlersin ya
Bir ferahlık sarar ya bedenini
İşte böyle bir şey, güvenmek sana

Hani bazen
Bir bebek tutar ya elinden
Bilmediği, tanımadığı biri olduğunu
Tutup elinden, yaslanıp göğsüne
Hüzünleri sere serpe koyuvermek
İşte böyle bir şey, güvenmek sana

09.08.2009