Güvenme Herkese Şiiri - Durak Yiğit

Herkese güvenip boşyere yanma
İyi bak yüzüne gözünden tanı
Her yüze güleni dost olur sanma
Sen'le konuşurken sözünden tanı

Atar bol keseden eser savurur
Dar gününde seni kasar kavurur
Bulunca fırsatı sırtından vurur
Yürü doğru yoldan özünden tanı

Hak hukuk tanımaz paraya tapar
Doğru yolu koyup batıla sapar
Çıkarcı her zaman çok hata yapar
Böyle insanları yüzünden tanı

Eğip bükenlere hiç pirim verme
Canını sıkıp'ta kendini germe
Namert bağlarında gül olsa derme
Peşine düşersen izinden tanı

Menfaat uğruna pusuda yatar
Bulduğu herşeyi yalayıp yutar
Yolda gider iken hep caka satar
Onunla gezersen tozundan tanı

Der Durak'ım boşa hayaller kuran
Hani varmı seni varmıdır soran?
Çırpınıp durursun kendini yoran
İnsanın hasını pozundan tanı

Durak yiğit
Gönüllerin şairi
KOCAELİ