Güvenme Dostum Şiiri - Durak Yiğit

Her dostum diyene yüze gülene
Güvenme gardaşım kuş eder seni
Cihanda yenilmez pehlivan olsan
Havada uçurup tuş eder seni

Sakın mız mız olma aç o gözünü
Esirgeme dobra söyle sözünü
Doğruluktan şaşıp açma özünü
Bir çift yalan ile puş eder seni

İnsanlar çıkarcı aldatır seni
Tatlı Aş'larına zehir damlatır
Az zayıf düşünce yalvartır seni
Bir virane bağ'da taş eder seni

Yılışık durana olmayın yakın
Böyle insanlardan kendini sakın
Özü,sözü doğru olana bakın
İki gözün çeşme yaş eder seni

Hoş görülü insan dert ile dolar
Sararır gül benzi Bahar'da solar
İş işten geçince saçların yolar
Elem'e,keder'e eş eder seni

Sade yaşantımı getirdim dile
Ben sahte dostlardan hep çektim çile
Benzettiler dalda kurumuş güle
Bu ömür çarkında heş eder seni

Der Durak'ım olmaz yaşını silen
Kalmadı dünyada dostluğu bilen
Çok gördüm dost deyip ihanet eden
Defe koyup çalar zil eder seni

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ