Güvenme bedenine Şiiri - Celebi Arslaner

Bedenine güvenme
Hastalık girmeyince.
Yarınlara büyük konuşma,
Yarınları görmeyince.

Dost olmazsın,
Düştüğümde el vermeyince.
Her şey bir anda olmaz,
Zamanı gelmeyince.

Biz yaşayan insanların
Değerini bilemeyiz,
Anlayamayız ki, ta ölmeyince.

Her gün o kadar insan ölüyor,
Ele değen saman çuvalına değer.
Hepsine yas tutabilir misin,
Sıra sana gelmeyince?

Önümüzde
Kos koca bir hayat varken,
İki dakikalık bir şeye sabredemezsin,
Biraz zaman geçmeyince.

Aslında bunun bilincindeyiz,
Bir yere varamayız
Biraz düşünmeyince.

Yaş odun yanar mı
Biraz tütmeyince?
Yemek yaparsın,
İştahla yiyemezsin
Biraz pişmeyince.

Acının nasıl
Acı olduğunu hissedersin,
Ama sen bilmezsin
Sen kendin o acıyı çekmeyince.

Gelenler gider,
Soranlar cevap verir.
Şimdiye kadar
Ben vardım, ben sordum.
Ben nasıl varırım her gün sana,
Sen de bir gün bana gelmeyince?

Çekersin ıstırabı, için kurt yer.
Halini kimseye anlatmasan,
Karşındaki şahıs seni dinlemeyince.
Zaten sen de sırrını vermezsin,
Dost sana dost gelmeyince.

Susarsın, küs olursun,
Yazı yazarsın, şiir gibi okursun.
Dolmuşsun, taşarsın bir gün,
Sen içini dökmeyince.
Çelebi Arslaner.