Güvenme Şiiri - Birkan Demirci

Üzerler seni, güvenme kimseye,
Dost dersin, eş dersin, kalmazlar diye,
Bir gün gelir, kırarlar yüreğini,
Duvarların arkasında mutlusun diye.

Her gülüşte bir tuzak, bir yalan,
Her adımda bir çukur, bir yavan,
Sığındığın köşede huzur bulursun,
Kendi sessizliğinle, kendine kalan.

Bırak, ne sanırlarsa sansınlar,
Sen yine kendine dost, yine aşikar,
Duvarların ardında daha mutlusun,
Dışarıda yok huzur, yalnız fırtınalar.

Üzerler seni, güvenme kimseye,
Dost dersin, eş dersin,
Bir bakmışsın, hepsi gölge,
Bir sözcükle yıkarlar seni.

Duvarların ardı daha huzurlu,
Kendi sessizliğin seni sarar,
Kendi nefesinle büyütürsün umutlarını,
Çünkü dışarısı bir sahne,
Ve herkesin maskesi var.

Kimse anlamaz seni,
Anladığını sanan bile yanılır,
Kalbini sakla derinden,
Çünkü duvarların ardında,
Sen kendinle daha mutlusun.