Gönülden gönüle yol uzak olur
Deryanda bindiğin sala güvenme
Üstünde kurulmuş bin tuzak olur
Düz de olsa ıssız yola güvenme
Her yüze güleni gerçek dost sanma
Söylenen şerbetli sözlere kanma
Aşkınla kavrulup boş yere yanma
Sımsıkı tuttuğun kola güvenme
Yiğitleri yere serenler nerde?
Dağları ortadan delenler nerde?
Hakanlar, sultanlar, erenler nerde?
Vakti gelen ölür, kula güvenme
Her belayı aşkla aşarım dersen
Mutluluk içinde coşarım dersen
Baharda sel olup taşarım dersen
Mevsimler değişti yıla güvenme
Ömürlü sevinir gülü bulunca
Mest eder insanı gonca olunca
Koyulaşıp tekrar rengi solunca
Dikeni can yakar güle güvenme
Ömürlü Aksoy Didim / Aydın
23.07.2022
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 16:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömürlü Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/09/guvenme-86.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)